Dil Özellikleri

     Bartın’da, günümüz yazım ve anlatım dilimiz en iyi şekilde kullanılırken, yöresel şiveyle konuşmaktan da ayrı bir zevk alınır.

     Bartın şivesi, bütün Anadolu ağızlarında görülebilen genel ve ortak özellikler taşımakla birlikte, yöresel şive özelliklerimiz açısından da ilgi çekicidir. İstekler; bazı kelimeleri kısaltıp, bazı kelimeleri uzatarak, bazen de yöreye özgü kelimelerle yöresel tarzla anlatılır.

     Bartın yöresi ağızlarını öteki Anadolu ağızlarından belirli şekilde ayıran özelliklerden biri iç ve son seslerde görülen g>v değişimidir. Öyle ki Türkçe’nin genel gelişme seyri içinde

 kog>kov

ögey>üvey

köğürçken>güvercin

soğan>sovan

ög->öv

gibi kelimelerde az da olsa yazı diline kadar girip yerleşebilmiştir.

    Yörede, bazı kelimeler şöyle kullanılır:

Alayım             --> Alıvaram

Vereyim           --> Vercem

Gidiyorum        --> Gidiyom

Getirdim          --> Getidim

Götürdüm        --> Götüdüm

Annen-Baban  --> Anay-Bubay

Amca               --> Emmi 

    Bazen de “Toptallasında oturcak yer kalmamış, her yer lembellek dolu” da olduğu gibi yöresel kelimeler kullanılır.

Toptallası :Top tarlası, top sahası, stadyum

Lembellek : Boşluk kalmayacak şekilde

Ösger : Rüzgar

Madaf : Aranılan, beğenilen

Marta : Gizliliği kalmamış, değerden düşmüş

Mazak : Çok ham, olmamış meyve

Lomlom : Herkese karşı kırıcı olan, lafını bilmeyen kişi

Kıyırdam : Sözüne pek güvenilmeyen, hafif kadın

Mesmüs : Elinden iş gelmeyen, ağzı laf yapmayan kişi